Τι Προκαλεί τη Βλάβη του Νήματος;

Στην παραγωγή, μπορεί να συμβεί ζημιά στα σπειρώματα. Σήμερα, ας συζητήσουμε αυτό το θέμα. Έχουμε συνοψίσει τις συνήθεις αιτίες ζημιάς στα σπειρώματα στις ακόλουθες πτυχές. Αναρωτιέστε αν έχετε συναντήσει παρόμοιες καταστάσεις στην εργασία σας;

I. Παράγοντες Μηχανικής Καταπόνησης

1. Υπερβολικό Σφίξιμο

   • Υπερβολική Ροπή: Εάν η ροπή σύσφιξης υπερβαίνει το όριο αντοχής του σχεδιασμού του σπειρώματος, μπορεί να προκαλέσει παραμόρφωση ή θραύση του σπειρώματος. Για παράδειγμα, η χρήση πνευματικών εργαλείων χωρίς ρυθμίσεις ορίου ροπής ή η εφαρμογή υπερβολικής δύναμης κατά το χειροκίνητο σφίξιμο.

   • Συγκέντρωση Αξονικής Δύναμης: Στο άκρο του σπειρώματος (π.χ., μια "συγκεκριμένη θέση" που αναφέρει ο πελάτης), εάν υπάρχει κακή ευθυγράμμιση ή εκκεντρότητα κατά τη συναρμολόγηση, μπορεί να οδηγήσει σε τοπική συγκέντρωση τάσης, προκαλώντας θραύση ή αποκόλληση του σπειρώματος.

2. Ζητήματα Εφαρμογής Σπειρώματος

   • Ανεπαρκής Απόσταση: Εάν τα προφίλ των σπειρωμάτων του παξιμαδιού και του μπουλονιού δεν ταιριάζουν (π.χ., υπερβολικά στενή ανοχή), η αυξημένη τριβή κατά το σφίξιμο μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε φθορά ή κόλλημα (σύλληψη).

   • Λανθασμένο Σχήμα Σπειρώματος: Οι αποκλίσεις στη γωνία του σπειρώματος (το πρότυπο είναι 60°) μπορούν να μειώσουν την περιοχή επαφής και να προκαλέσουν συγκέντρωση τάσης.

3. Ανεπαρκής Αντοχή Υλικού

   • Κακό Υλικό Μπουλονιού/Παξιμαδιού: Εάν το υλικό έχει χαμηλή σκληρότητα (π.χ., χάλυβας χαμηλού άνθρακα χωρίς θερμική επεξεργασία), είναι επιρρεπές στη φθορά υπό επαναλαμβανόμενο σφίξιμο. Ή, εάν το υλικό είναι εξαιρετικά εύθραυστο (π.χ., χυτοσίδηρος), μπορεί να θραυστεί λόγω συγκέντρωσης τάσης.

   • Ελαττώματα Επεξεργασίας Επιφάνειας: Ένα υπερβολικά παχύ ηλεκτρολυμένο στρώμα ή ξεφλούδισμα επιμετάλλωσης μπορεί να επηρεάσει την ακρίβεια εφαρμογής του σπειρώματος.

II. Ζητήματα Διαδικασίας Συναρμολόγησης

1. Ακατάλληλη Λειτουργία

   • Μη Διαδοχικό Σφίξιμο: Το σφίξιμο των παξιμαδιών σε σταυρωτό μοτίβο μπορεί να οδηγήσει σε ανομοιόμορφη κατανομή φορτίου και τοπική υπερφόρτωση του σπειρώματος.

   • Επαναχρησιμοποίηση Κατεστραμμένων Σπειρωμάτων: Η συνέχιση της χρήσης ήδη κατεστραμμένων σπειρωμάτων (π.χ., απογυμνωμένων) επιδεινώνει τη φθορά.

2. Προβλήματα Εργαλείων

   • Φθορά Εργαλείων: Φθαρμένα κλειδιά, υποδοχές κ.λπ., μπορούν να προκαλέσουν μετατόπιση του σημείου εφαρμογής της δύναμης, αυξάνοντας τις πλευρικές δυνάμεις στα σπειρώματα.

   • Σφίξιμο με Κρούση: Η χρήση κρουστικού κλειδιού μπορεί να προκαλέσει στιγμιαία υπερφόρτωση, καταστρέφοντας τα σπειρώματα.

3. Ανεπαρκής Λίπανση

   • Η ξηρή τριβή αυξάνει σημαντικά τη ροπή σύσφιξης, οδηγώντας σε υπερθέρμανση ή φθορά του σπειρώματος. Αυτό είναι ιδιαίτερα αισθητό σε υλικά με έντονες τάσεις αυτο-ασφάλισης, όπως ο ανοξείδωτος χάλυβας.

III. Ελαττώματα Σχεδιασμού

1. Ανεπαρκές Μήκος Σπειρώματος

   • Εάν το μήκος εμπλοκής του σπειρώματος είναι πολύ μικρό (π.χ., λιγότερο από 1,5 φορές τη διάμετρο), η φέρουσα ικανότητα μειώνεται, καθιστώντας τα σπειρώματα επιρρεπή σε ζημιές στο άκρο.

2. Έλλειψη Χαρακτηριστικών Ανακούφισης Τάσης

   • Η μη σχεδίαση αυλάκωσης ανακούφισης σπειρώματος ή λοξοτμήματος μπορεί να προκαλέσει συγκέντρωση τάσης στην αρχή του σπειρώματος.

3. Κακή Περιβαλλοντική Προσαρμοστικότητα

   • Σε περιβάλλοντα υψηλής θερμοκρασίας, διαβρωτικά ή με δονήσεις, εάν δεν επιλεγούν ανθεκτικά στις καιρικές συνθήκες υλικά (π.χ., ανοξείδωτος χάλυβας, γαλβανισμένος χάλυβας), τα σπειρώματα ενδέχεται να αποτύχουν λόγω ερπυσμού ή διάβρωσης.

IV. Δυναμικές Επιπτώσεις από Σενάρια Χρήσης Πελατών

1. Συχνή Συναρμολόγηση/Αποσυναρμολόγηση

   • Εάν ο πελάτης συναρμολογεί και αποσυναρμολογεί επανειλημμένα το ίδιο ζεύγος με σπείρωμα, η κόπωση του μετάλλου μπορεί να οδηγήσει σε ευθραυστότητα ή φθορά του σπειρώματος.

2. Μόλυνση από Ξένα Αντικείμενα

   • Εάν ξένα αντικείμενα όπως άμμος ή μεταλλικά θραύσματα εισέλθουν στα σπειρώματα, μπορούν να χαράξουν τα πλευρά του σπειρώματος κατά το σφίξιμο.

3. Δονητικά Φορτία

   • Εάν υπάρχουν δονήσεις κατά τη λειτουργία του εξοπλισμού, τα σπειρώματα ενδέχεται να αποτύχουν λόγω του κύκλου χαλάρωσης και επανασφίγγισης (π.χ., φαινόμενο αυτο-χαλάρωσης).

Προτάσεις Λύσεων

1. Επαληθεύστε τη Ροπή Σύσφιξης: Χρησιμοποιήστε ένα κλειδί ροπής για να σφίξετε σύμφωνα με τις τυπικές τιμές (π.χ., ISO 898-1) για να αποφύγετε την υπερφόρτωση.

2. Ελέγξτε την Εφαρμογή Σπειρώματος: Χρησιμοποιήστε μετρητές σπειρώματος για να ελέγξετε εάν το βήμα και η γωνία του σπειρώματος συμμορφώνονται με τα πρότυπα (π.χ., M6*1.0).

3. Χρησιμοποιήστε Υλικά Υψηλότερης Αντοχής: Επιλέξτε μπουλόνια βαθμού 8.8 ή υψηλότερου, με παξιμάδια αντίστοιχης σκληρότητας.

4. Βελτιστοποιήστε τη Διαδικασία Συναρμολόγησης: Υιοθετήστε μια σταυρωτή ακολουθία σύσφιξης και εφαρμόστε λιπαντικό (π.χ., δισουλφίδιο του μολυβδαινίου).

5. Αυξήστε το Μήκος Σπειρώματος: Εξασφαλίστε μήκος εμπλοκής ≥ 1,5 φορές τη διάμετρο και ενσωματώστε μια αυλάκωση ανακούφισης σπειρώματος στο σχεδιασμό.

6. Προστασία του Περιβάλλοντος: Χρησιμοποιήστε γαλβανισμένα ή ανοξείδωτα εξαρτήματα σε διαβρωτικά περιβάλλοντα και εγκαταστήστε ροδέλες ασφάλισης σε εφαρμογές με δονήσεις.

Ανάλυση Περίπτωσης

Εάν η ζημιά συμβεί κατά τις τελικές στροφές του σφίγγισης, πιθανές αιτίες περιλαμβάνουν:

• Συγκέντρωση Τάσης στο Άκρο: Ανεπαρκές αποτελεσματικό μήκος σπειρώματος, προκαλώντας το τελικό σπείρωμα να φέρει όλη την αξονική δύναμη.

• Κακή Ευθυγράμμιση Δύναμης Εργαλείου: Γωνιακή απόκλιση του κλειδιού κατά το τελικό στάδιο του σφίγγισης, δημιουργώντας πλευρικές δυνάμεις.

• Τοπικό Ελάττωμα Υλικού: Εγκλείσματα ή ανομοιόμορφη σκληρότητα στο άκρο του μπουλονιού.

• Συνιστάται στον πελάτη να παρέχει φυσικές φωτογραφίες ή δείγματα των κατεστραμμένων σπειρωμάτων. Η περαιτέρω ανάλυση των χαρακτηριστικών φθοράς (π.χ., εξώθηση, σχίσιμο ή διάβρωση) μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό της ακριβούς αιτίας.